- ۱۵ تیر ۹۲ ، ۱۵:۲۰
- ۶ نظر
سلام .....
یه داستان جالب:
دختر و پسر کوچکی داشتند با هم بازی میکردند.پسر کوچولو یک سری تیله و دختر
کوچولو چند تایی شیرینی داشت..
پسر کوچولو به دختر کوچولو گفت من همه تیله ها را به تو میدهم تو همه شیرینی ها
را به من بده .
دختر کوچولو قبول کرد پسر کوچولو بزرگترین و قشنگترین تیله را
یواشکی برای خودش گذاشت کنار و بقیه را به دختر کوچولو داد.
اما دختر کوچولو همانجوری که قول داده بود تمام شیرینی هار ا به پسرک داد.
همان شب دخترک با ارامش تمام خوابید و خوابش برد
اما پسر کوچولو نمیتوانست
بخوابد چون به این فکر میکرد که همان طوری که خودش بهترین تیله اش را یواشکی
پنهان کرده شاید دخترک هم مثل او یک خورده از شیرینی هایش قایمکرده و همه
شیرینی هارا به او نداده.
نتیجه:
اینکه عذاب وجدان مال کسی است که همیشه صادق نیست.آرامش مال کسی است که
صادق بوده.
لذت دنیا مال کسی نیست که با ادم صادق زندگی کند
ارامش دنیا مال کسی است که با وجدان صادق زندگی کند.
